Give me some luck!

17 november 2015 - Khon Kaen, Thailand

Het is 5 uur ’s ochtends. Door de straten lopen mannen met kale hoofden en feloranje gewaden aan. Ze stoppen bij de huizen van de mensen en ontvangen eten. Deze monniken wonen in de plaatselijke tempel en geloven net als vele andere Thai in karma. Bij een slecht karma gebeuren er slechte dingen, bij een goed karma goede dingen. Hier kan je zelf invloed op uitoefenen door goede- of slechte daden.

Cultuur en religie kunnen nauw verweven zaken zijn. Het groeten met een wai (handpalmen plat tegen elkaar aan en hoofd buigen), het zitten in kleermakerszit zodat je voeten niet in de richting van een persoon wijzen, het bukken in een winkel wanneer je iemand passeert of het sluipen op de bovenverdieping omdat je niet hoger dan het hoofd van andere personen mag zijn… allemaal culturele zaken die horen bij Thailand en waaraan ik me met liefde aanpas. Maar sommige dingen zijn niet alleen onderdeel van de cultuur, maar ook van de religie. Zo wordt Thailand gekleurd door de vele tempels die het land kent. En hoewel ik graag in vrede samen leef en – werk met alle mensen, óók die met een andere geloofsovertuiging, ben ik er ook volledig van overtuigd dat er maar één waarheid is, dat er maar één God is voor wie jij niks hoeft te doen maar Die alles al voor jou gedaan heeft, dat er maar één echt vrij leven is!

Terug naar de straat… overal zijn aspecten van het boeddhisme, in combinatie met animisme, te zien. Vrijwel ieder huis heeft een geestenhuisje waar eten en verse bloemen worden neergelegd. Mensen geloven dat de grond waarop zij wonen eigenlijk bezit is van geesten en door hen hun eigen aantrekkelijke plekje te geven toon je hen je goede wil. Op drukke kruispunten staan verkopers (hun gezicht vaak bedekt met een doek tegen het stof en de zon) met bloemen. Door deze aan de autospiegel op te hangen worden verkeersongelukken voorkomen, zo gelooft men. Wanneer een familielid is overleden en gecremeerd worden alle meubels in huis verplaatst en de bomen in de tuin gesnoeid, zodat de geesten het huis niet herkennen.

Als nuchtere Hollanders kan je hier natuurlijk hard om lachen, maar misschien kunnen we nog wel wat leren van deze mensen. Alsjeblieft niets van de angst, maar wel van de realiteit dat er naast engelen ook demonen zijn. Ik vind het tof hoe Corrie ten Boom het beschrijft (in ‘Zwerfster voor God’) wanneer ze eerst niet begrijpt waar de moeheid op een van haar reizen vandaan komt : ‘… een aanval van de duivel. Hij is niet gesteld op jullie werk, de antichrist vormt zijn leger… onder handoplegging in Jezus’ naam worden duistere machten weggestuurd (Markus 16 vers 17) en kan ze haar werk doen vanuit de kracht van het bloed van het Lam.’

Tot slot een ervaring van een aantal weken geleden. Tijdens een georganiseerde fietstocht door Bangkok stopten we bij een tempelcomplex. Op blote voeten liep ik naar binnen… een reusachtig grote gouden boeddha keek me uitdrukkingloos aan. Onze gids vertelde het een en ander en hoewel de plek qua bouwstijl en decoratie bekeken best sfeervol was, kreeg ik er een heel kil gevoel. Ik zag mensen van mijn leeftijd die hier alleen naartoe waren gekomen. Ze knielden voor het beeld neer met een houten koker in hun handen. Door het heen en weer schudden kwamen de stokjes erin naar buiten en degene die het meest voorop lag werd opgeraapt. Hierop stond een nummer dat correspondeerde met het nummer van één van de briefjes die bij een muur stonden. Onze gids giebelde wat verlegen… de boodschap op haar briefje was niet zo’n voorspoedige en ze kon hem niet met ons delen (want dat bracht nog meer ongeluk). Ik vond het zo triest. Buiten werd drie keer hard op een gong geslagen, ook een vraag om voorspoed. Het deed me denken aan de baälpriesters (met Elia) die tevergeefs blijven roepen om een god die geen levende god is.

Dankbaar de God te kennen die uitdrukking geeft aan het leven! & gebed voor de mensen die Hem nog niet ontmoet hebben!

binnenin een tempel in Bangkok

DSC00273

DSC00766

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marian van Rees:
    17 november 2015
    Hi Corine, thanks voor je verslag! Erg leuk om te lezen. Wel heftig om even heen en weer te reizen voor een begrafenis. Gecondoleerd. En je tijd daar gaat nu opeens wel heel snel! Geniet nog van je laatste weken en we zijn benieuwd naar je verhalen als je terug komt! Groetjes en Thomas en Marian
  2. Ilonka Van den bergh:
    20 november 2015
    Ha Corin,

    Zo snel in twee werelden(culturen) te zijn: Nederland en Thailand. Ik hoop dat je nog een goede tijd hebt!
    Liefs Ilonka